Plaga robaków na domu. » 26 sie 2019, o 10:01. Od kilku dni mój dom, a przede wszystkim okna, obsiadają małe czarne robaki, które potrafią latać. Sytuacja ta powtarza się, gdy jest ciepło, gdy jest chłodniej lub nastaje wieczór robaki znikają. Nie można otworzyć okien, gdyż owady te wchodzą do domu i we wszelkie szpary w oknach Gdy myślimy o grzybach, to pierwszymi, które przychodzą nam do głowy, są te zbierane w lesie, kapeluszowe. I choć akurat trwa na nie (udany ponoć) sezon, dzisiaj opowiem Wam o grzybach, które pojawiają się w doniczkach w domu i których odnalezienie wcale nas nie cieszy. Jest to najczęstsza choroba grzybowa, atakująca wiele gatunków liściastych roślin ogrodowych. Charakterystyczne objawy to okrągłe lub nieregularne, brązowe lub bordowe plamy pojawiające się na liściach. Choroba atakuje różne gatunki ozdobnych krzewów ogrodowych, między innymi róże, krzewuszki, derenie, jaśminowce, ligustry Wszystko wskazuje na to, że to nic innego, jak mole spożywcze, które często lęgną się w źle zabezpieczonych, suszonych grzybach. Te szkodniki żerują także w mące, cukrze czy innych Jak zidentyfikować robaki w akwarium. jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, jak pozbyć się robaków w akwarium jest najpierw określić, jakiego rodzaju robaki są., przejdę później do dalszych szczegółów o tym, jak wygląda każdy rodzaj, tylko pamiętaj na razie, że musisz zwrócić uwagę na pewne kluczowe szczegóły: ruch Grzyby niejadalne - opis, właściwości, zdjęcia i ciekawostki o grzybach niejadalnych. Rodzaje grzybów ze względu na przydatność do spożycia Grzyby jadalne Grzyby niejadalne Grzyby trujące Grzyby mikoryza Grzyby saprofit Grzyby pasożyt Grzyby o jadalności kontrowersyjnej Grzyby niesmaczne Grzyby pod ochroną Twoje zwierzęta nie są jedynymi, które lubią żuć suchą karmę. Podobnie mikroskopijne robaki zwane roztoczami zbożowymi. Szkodniki te rozwijają się w gorące letnie miesiące i przy dużej wilgotności, mogąc złożyć setki jaj na jednej suchej bryłce. Nic dziwnego, że po to ogólnie dostępne i łatwo przyswajalne białko sięga aż 80 proc. społeczeństw na świecie. W Polsce, jak i w większości państw europejskich, owady stanowią jednak kulinarne tabu. Niewielu z nas na ochotnika zjadłoby tłuściutką larwę, szarańczę czy nawet maleńkiego robaczka. A jednak jak wynika z badań Przepis na grzyby w occie krok po kroku. Grzyby dokładnie oczyść. Do garnka z wrzącą wodą z 0,5 łyżeczki soli wrzuć grzyby i gotuj około 10 minut. W kolejnym garnku przygotuj zalewę. Wlej 3 szklanki wody, 0,75 szklanki octu, 3 liście laurowe, cebulę pokrojoną w piórka, 1,5 łyżki soli, 1,5 łyżeczki cukru, 6 ziaren ziela Grzyb ten wygląda bardzo podobnie do Albatrellus ovinus. A. confluens mają bardziej pomarańczowe zabarwienie i kapelusze i nie są tak twarde i gumowate. Jadalność jest najlepsza u młodszych okazów. Zwykle można zebrać dużą ilość. Mogą być zaatakowane przez robaki, dlatego ważne jest ich wczesne wykrycie. Mają bardzo grzybowy smak. SDtq. Dęby uprawiane w szkółkach są zasiedlane i niszczone przez szereg gatunków owadów. Opisujemy tylko najważniejsze, które wyrządzają szkody o znaczeniu gospodarczym. Miseczniki W grupie tych szkodników najczęściej szkody w szkółkach wyrządza misecznik dębowy, rzadziej był notowany misecznik śliwowiec. – M i s e c z n i k d ę b o w y (Eulecanium rufulum) zasiedla nie tylko dęby, lecz także wiele innych drzew i krzewów. W ciągu roku rozwija się jedno pokolenie szkodnika. Zimują larwy II stadium, na korze pędów. W kwietniu przeobrażają się w samice, które mają ciało barwy czekoladowobrązowej do czerwonawobrązowej, owalne, wypukłe, długości do 6 mm i szerokości 4 mm (fot. 1). Samice składają jaja (50–1200 szt. każda) od końca maja do końca czerwca pod ciało. Larwy wylęgają się po 40 dniach. Przemieszczają się na dolną stronę liści i tutaj żerują. Od połowy października powracają na pędy, gdzie zimują. Fot. 1. Samica misecznika dębowego Zwalczanie – Jesienią lub wiosną, gdy temperatura powietrza wyniesie 12–15oC, drzewa należy opryskać preparatem olejowym (np. Promanal 60 EC — 2%). – W okresie wegetacji opryskiwać dwukrotnie, tj. pod koniec lipca i w połowie sierpnia, preparatem Mospilan 20 SP (0,04%) lub Confidor 200 SL (0,08%). Mszyce Na dębach żeruje kilkanaście gatunków mszyc, jednak najczęściej występują: zdobniczka dębowa, filoksera jamkodębowa i zrostek dębowy. – Z d o b n i c z k a d ę b o w a (Tuberculoides annulatus) tworzy kolonie w kątach nerwów na dolnej stronie rozwijających się liści różnych gatunków dębów, najczęściej jednak dębu szypułkowego (Quercus robur). Podczas żerowania mszyce wydalają obficie rosę miodową, która pokrywa pędy i liście. Rozwijają się na niej grzyby sadzakowe tworząc czarniawy osad ograniczający powierzchnię fotosyntezy. Mszyce bezskrzydłe mają długość 1,4–2,9 mm, najczęściej są żółte, o wyraźnie paskowanych czułkach, pniowatych syfonach i gałkowatym ogonku. W lecie, w koloniach obserwuje się formy uskrzydlone podobne do bezskrzydłych. Zimują jaja na korze pędów jednorocznych, wokół pąków. Larwy wylęgają się na początku maja, a pod koniec tego miesiąca lub na początku czerwca osiągają dojrzałość założycielki rodu dające początek kolejnym pokoleniom. Pod koniec września pojawiają się pierwsze osobniki pokolenia płciowego, natomiast ostatnie — w końcu października. Każda z samic tej generacji składa jaja zimowe (1–15 szt.). – F i l o k s e r a j a m k o d ę b o w a (Phylloxera coccinea) opanowuje zarówno dąb szypułkowy, jak i bezszypułkowy (Q. petraea). Wiosną, w wyniku żerowania założycielek rodu, obserwuje się zagięcia i odbarwienie brzegów liści. Mszyce następnych pokoleń żerują na dolnej stronie liści, wskutek czego na górnej stronie — w obrębie miejsc żerowania — powstają białawe lub żółtawe plamy, które z czasem zasychają. Formy bezskrzydłe są żółtawopomarańczowe, długości 0,8–1,2 mm (fot. 2). Fot. 2. Samica i larwy filoksery jamkodębowej Zimują jaja w spękaniach kory pędów, wokół pąków. Larwy wylęgają się wiosną i żerują przez mniej więcej 30 dni na brzegach młodych liści, zaginając je do dołu. Pod koniec maja pojawiają się założycielki rodu, które składają jaja. Po 10–12 dniach wylęgają się larwy, dając początek bezskrzydłym dzieworódkom i nielicznym formom uskrzydlonym. Pod koniec czerwca bezskrzydłe samice składają po 40–60 jaj wokół swego ciała. Wylęgłe z nich larwy żerują nie zniekształcając liści — powstają jedynie żółte plamy. Podobne uszkodzenia na liściach dębów powoduje filoksera dębówka gładka. – Z r o s t e k d ę b o w y (Thelaxes dryophila) występuje pospolicie na dębach — szczególnie młodych. Mszyce żerują początkowo na rozwijających się pąkach, później na dolnej stronie liści i na młodych pędach. Dochodzi wówczas do zahamowania wzrostu pędów i zanieczyszczenia drzew rosą miodową wydalaną obficie przez te owady. Bezskrzydłe dzieworódki mają ciało szerokoowalne, spłaszczone, długości 2,2–2,8 mm, barwy czerwonobrązowej do szarozielonej, z jasną linią biegnącą wzdłuż grzbietu, pokryte białym proszkiem woskowym i gęstymi włoskami (fot. 3). Mają krótkie czułki, syfony w kształcie płaskich stożków, gałkowaty ogonek. Fot. 3. Kolonia zrostka dębowego Zimują jaja na młodych pędach, wokół pąków. W pierwszej połowie maja wylęgają się larwy, które początkowo żerują przy podstawie nabrzmiewających pąków, a później na dolnej stronie rozwijających się liści. Z czasem przekształcają się w założycielki rodu, które pod koniec maja rodzą po 60–90 larw. Pierwsze osobniki pokolenia płciowego pojawiają się w czerwcu, a ostatnie — we wrześniu. Samice tej generacji składają jaja zimowe. Zwalczanie mszyc – W czasie wylęgania się larw z jaj zimowych, co przypada na fazę rozwijania się liści, drzewa należy opryskać preparatem olejowym (np. Promanal 60 EC — 2%) lub środkiem kontaktowym z grupy pyretroidów (np. Sumialpha 050 EC — 0,04%). – Później, po zauważeniu pierwszych mszyc, drzewa trzeba chronić jednym z preparatów mszycobójczych (np. Mospilan 20 SP — 0,02%, Confidor 200 SL — 0,04%). Szkodniki minujące Wśród szkodników, których larwy żerują wewnątrz liści tworząc tzw. miny, szczególnie groźny jest skoczonos dębowiec i tyszerka płaskowiaczek. – S k o c z o n o s d ę b o w i e c (Rhynchaenus quercus) jest to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych, który występuje głównie na młodych dębach. Ma ciało długości 2,5–3,5 mm, barwy brunatnoczarnej (fot. 4). Fot. 4. Chrząszcz skoczonosa dębowca Osobniki dorosłe pojawiają się w drugiej połowie czerwca i żerują na liściach szkieletując ich górną stronę. Samica po kopulacji składa jaja do głównego nerwu liścia. Wylęgające się z nich białawe i beznogie larwy wgryzają się do wnętrza liścia i wyjadają miękisz, w czego wyniku tworzy się duża, placowata mina (fot. 5). Fot. 5. Larwa skoczonosa dębowca w rozległej palcowatej minie Zimują chrząszcze pod drzewami — w ściółce lub pod opadłymi liśćmi. – T y s z e r k a p ł a s k o w i a c z e k (Tischeria ekebladella) jest to motyl z rodziny tyszerkowatych, spotykany na dębie szypułkowym. Przednie skrzydła motyla mają rozpiętość 8–11 mm, barwę ochrowożółtą z czarnymi łuskami na wierzchołkach, a tylne są szare. Gąsienice, długości około 7 mm, są jasnożółte z prześwitującym, ciemnym przewodem pokarmowym, jasnobrązową głową i brązową tarczką karkową. W ciągu roku rozwijają się dwa pokolenia. Zimują gąsienice w minach w opadłych liściach. Wiosną przepoczwarczają się, a w czerwcu wylatują motyle. Samice składają jaja na liściach. Wylęgające się z nich gąsienice żerują wewnątrz liścia, tuż pod górną skórką, tworząc początkowo małą, okrągławą, białą minę, którą z czasem powiększają i pośrodku której tworzy się żółta, muszelkowata wypukłość (fot. 6). Na początku sierpnia, wewnątrz miny, owad zaczyna się przepoczwarczać. Drugie pokolenie gąsienic żeruje od września do listopada. Fot. 6. Mina utworzona przez tyszerkę płaskowiaczka Zwalczanie – Po zauważeniu pierwszych min należy opryskać drzewa preparatem fosforoorganicznym wgłębnym (np. Sumithion Super 1000 EC — 0,075%). Chrząszcze uszkadzające liście Wśród tej grupy owadów największe zagrożenie dla młodych dębów, zwłaszcza szypułkowego, stwarza susówka dębówka. – S u s ó w k a d ę b ó w k a (Altica quercetorum). Jest to chrząszcz (fot. 7) o ciele zielonym z metalicznym połyskiem, długości 4,5–5,2 mm. Jego larwy są czarne, z małymi brodawkami na ciele, z których wyrastają włoski. Fot. 7. Chrząszcz susówki dębowej Zimują chrząszcze pomiędzy opadłymi liśćmi i w szczelinach kory. Z miejsc zimowania wychodzą od połowy maja do połowy lipca. Żerują na liściach, wygryzając w nich liczne, małe dziury. Po 2 tygodniach od opuszczenia zimowych kryjówek samice rozpoczynają składanie jaj na dolną stronę liści, w złoża po 2–15 sztuk, co trwa około 30 dni. Wylęgające się larwy żerują (w grupach) na dolnej stronie liści, zeskrobując miękisz. Rozwój larwy trwa około 1,5 miesiąca. W lipcu lub na początku sierpnia schodzi ona do ziemi, gdzie się przepoczwarcza. Młode chrząszcze najliczniej występują w pierwszej połowie sierpnia i żerują aż do chłodów. Zwalczanie – Po zauważeniu pierwszych chrząszczy należy opryskać drzewa jednym z preparatów o działaniu kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów (np. Fastac 100 EC — 0,015%). Błonkówki Ważną grupę szkodników dębów stanowią błonkówki z rodziny galasówkowatych (Cynipidae). W wyniku żerowania tych owadów na organach roślinnych tworzą się charakterystyczne wyrośla, zwane galasami. W szkółkach najczęściej jest notowany letyniec szysznica, rewiś dębowy, korzenica dębowa. – L e t y n i e c s z y s z n i c a (Andricus fecundatrix) był stwierdzany wielokrotnie na dębie szypułkowym i jego odmianach 'Fastigiata’ oraz 'Pectinata’. Latem w kątach pędów, zamiast pąków liściowych, tworzą się tzw. różyczki dębowe (fot. 8). Mają one długość 20–30 mm, początkowo są zielonkawe, później zmieniają barwę na brunatną. Wewnątrz każdej „różyczki” znajduje się kulisty galas, w którym żyje i rozwija się larwa. Po osiągnięciu dojrzałości przez larwę, galas ten spada na ziemię. Wiosną wylatują z niego osobniki dorosłe dające początek następnemu pokoleniu, którego larwy żyją w stożkowatych galasach, wysokości 2 mm, utworzonych na kwiatostanach. Fot. 8. Galas letyńca szysznicy, tzw. różyczka – R e w i ś d ę b o w y (Neuroterus quercusbaccarum). Pod wpływem żerowania larw tej błonkówki na szypułkach kwiatostanów męskich tworzą się w maju kuliste galasy barwy od zielonej poprzez różową do czerwonej, o średnicy do 4 mm. W czerwcu galasy dojrzewają i wylatują z nich formy dorosłe zapoczątkowujące rozwój nowego pokolenia, którego larwy żerują pojedynczo na dolnej stronie liści w jednokomorowych, kulistych, spłaszczonych galasach o średnicy około 6 mm, barwy żółtawej lub żółtawobiałej (fot. 9). Na jednym liściu może być około 100 galasów, które jesienią opadają wraz z liśćmi. W kwietniu z galasów wylatują osobniki dorosłe. Samice po zapłodnieniu składają jaja do szypułek kwiatostanowych. Fot. 9. Galasy rewisia dębowego – K o r z e n i c a d ę b o w a (Biorhiza pallida). Błonkówka ta występuje przede wszystkim na dębach rosnących na stanowiskach podmokłych. Wyrośla pojawiające się w wyniku jej żerowania stwierdzano na dębie szypułkowym 'Fastigiata’. Pierwsze pokolenie szkodnika rozwija się na korzeniach dębu, na głębokości około 50 cm. Wcześnie wiosną następnego roku pojawiają się osobniki dorosłe. Samice, po zapłodnieniu, składają jaja na pędach. Wylęgające się larwy żyją w wielokomorowych — początkowo miękkich, zielonożółtych, z czasem twardniejących, czerwonawych — galasach o średnicy 10–40 mm (fot. 10). Galasy dojrzewają w czerwcu, a dorosłe formy szkodnika opuszczają je w lipcu. Galasy pozostają na drzewach jeszcze przez następne 2 lub 3 lata. Fot. 10. Galas korzenicy dębowej Zwalczanie – Aby zapobiec szkodom wyrządzanym przez galasówki w roku następnym, należy wycinać galasy bezpośrednio po ich zauważeniu, aby nie doszło do wylotu owadów dorosłych. – Ś l u z o w n i c a l i p o w a (Caliroa annulipes) jest znana jako szkodnik wielu gatunków drzew liściastych, w tym dębu szypułkowego. Osobniki dorosłe mają długość 7–8 mm i czarną barwę, z wyjątkiem goleni i stóp tylnych nóg, które są białe. Larwy długości 10–12 mm są ślimakokształtne, błyszczące i przezroczyste, pokryte żółtawym śluzem. W ciągu roku rozwijają się dwa pokolenia szkodnika. Zimują larwy osłonięte kokonem, w glebie na głębokości 15–20 cm. W maju wylatują osobniki dorosłe. Samice, po kopulacji, składają jaja w zagłębieniach zrobionych uprzednio pokładełkiem na dolnej stronie liści. Z jaj wylęgają się larwy, które żerują w maju i czerwcu. Zeskrobują one miękisz z dolnej strony liści pozostawiając jedynie górną skórkę oraz unerwienie. Uszkodzone liście zasychają i opadają. Po około 20 dniach żerowania larwy schodzą do ziemi, gdzie przepoczwarczają się w czarniawych kokonach. Pojawiające się samice drugiego pokolenia składają jaja, z których wylęgają się larwy. Żerują one od końca lipca do końca sierpnia, a następnie schodzą na zimowanie. Zwalczanie – Po zauważeniu pierwszych objawów żerowania na liściach, drzewa należy opryskać jednym z preparatów o działaniu kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów (np. Ambusz 250 EC — 0,05%), które są szczególnie skuteczne w okresach, gdy temperatura powietrza spada poniżej 20oC. Motyle – O m a c n i c a d ę b o w a (Acrobasis consociella) występuje dość często na dębie szypułkowym. Motyle mają przednie skrzydła barwy brązowo-szarej, z białymi przepaskami, z przodu i z tyłu skrzydeł (fot. 11). Gąsienice są żółtozielone z 5 podłużnymi, ciemnymi liniami wzdłuż ciała. Fot. 11. Motyl omacnicy dębowej Zimują gąsienice na pędach, w gniazdach utworzonych z zaschniętych liści. Wiosną wznawiają aktywność i żerują gromadnie na najmłodszych liściach dziurawiąc je oraz sprzędzając pajęczyną, spod której widoczne są czarne grudki odchodów (fot. 12). W czerwcu następuje przepoczwarczenie, po czym wylatują motyle. Fot. 12. Gniazdo omacnicy dębowej Zwalczanie. – Po zauważeniu pierwszych uszkodzeń wiosną należy opryskać drzewa jednym z preparatów o działaniu wgłębnym (np. Sumithion 500 EC — 0, 15%). Z powodu chorób liści, korzeni lub kory gruszka może całkowicie przestać owocować. Czynnikami sprawczymi są różne grzyby, wirusy, choroby grusz można bardzo szybko zabić nawet dorosłego drzewa, pozostawiając hodowca nie tylko bez zbiorów, ale czasami nawet bez roślin w sadzić na miejscu odpornym na różne choroby i szkodniki różnych gruszek. Ponadto musisz wiedzieć, jak i jak możesz uratować drzewo przed grzybicze i wirusowe mogą wpływać nie tylko na liście i owoce rośliny, ale także na pień i system sposoby walki z chorobami są we właściwy sposób, dzięki regularnemu opryskiwaniu w celu zapobiegania. Prawidłowe i terminowe leczenie z wykrytymi objawami choroby pomoże zapobiec śmierci prawidłowo zdiagnozować chorobę, musisz znać objawy – pomoże to w leczeniu rośliny i uratuje jedno zainfekowane drzewo w ogrodzie staje się siedliskiem chorób innych drzew. Po znalezieniu na drzewie dowolnego czynnika chorobotwórczego konieczne jest przetworzenie wszystkich drzew w celach Rodzaje chorób2 Strup3 Czarny grzyb4 Czarne liście na gruszce, wideo:5 Mączniakowe gruszki6 Rdza liści z gruszki7 Jak radzić sobie z rdzą8 Bakteryjne oparzenie gruszki9 Jak leczyć10 Przepisy ludowe11 Obejrzyj wideo: Grusza – zwalczanie grzybów sadzakowych. Uprawa gruszki. Choroby choróbStrupParch, czyli grzyb Fusicladium pirinum, może w takim samym stopniu wpływać na gruszę i inne rośliny liściowa na odwrotnej stronie zmiany jest pokryta plamami. Mają ciemnozielony kolor, a na wierzchu są nalot – kolonia grzybów. Rozwijając, choroba jest rzucana na owoce dojrzewające. Gruszki, zakażone parchem, są usiane czarnymi plamami. Z czasem skóra na nich zaczyna pękać, a miąższ w dotkniętych obszarach staje się profilaktyką jest leczenie płynem Bordeaux. W tym celu gruszka jest traktowana trzy razy. Pierwszy raz – z pojawieniem się pierwszej zieleni na drzewie. Następnym razem – gdy tylko pąki staną się różowe, a po raz trzeci – do natrysku rośliny po powietrze, docierające do pnia, jest również zapobieganiem takiej chorobie w drzewach. Zbyt gruba korona na gruszce zapobiega wlotowi powietrza. Konieczne jest regularne rozcinanie korony, odcinając nadmiar gałęzi. Po trzebieniu należy traktować miejsca cięcia za pomocą pręta również potrzebują wlotu powietrza. Aby to zrobić, ostrożnie poluzuj glebę w pobliżu zaniedbuj czyszczenia sanitarnego, regularnie zbieraj opadnięte owoce i koniec sezonu zebrane śmieci najlepiej wypalić z drzew. Zakażone drzewem parchem z nadejściem jesieni należy traktować z wklejką "Nitrafen" lub "Dnokom".Odmiany gruszek odporne na parcha: "Muratovskaya", "January".Czarny grzybJeśli gruszki mają poczerniałe liście, najprawdopodobniej roślina cierpi na czarny grzyb. Czarna tablica, która może pojawić się na liściach w środku lata, przypomina wyglądem wszystkim, osoby słabsze stają się zakażone przez grzyby, dotknięte różnymi dolegliwościami i pasożytami pasożyty-owady, takie jak mszyce, wydzielają substancję cukrową, która jest wspaniałą glebą dla siedliska czarnego mszyc uszkadza samą strukturę drzewa, a czarny grzyb natychmiast wnika w powstałe pęknięcia. Ponadto, osłabiona odporność rośliny, osłabiona przez pasożyty owadów, nie pozwala roślinie na opieranie się grzyb tłuszczowy czeka pod korą rośliny lub wśród opadłych liści, a wraz z nadejściem wiosny zaczyna szukać nowych liście na gruszce, wideo:Walka i zapobieganie:Środek owadobójczy "Calypso" – stosowany w celu zapobiegania czernieniu liści gruszy, niszczy owady i wektory. Aby kontrolować rozprzestrzenianie się grzyba w kompleksie, stosuje się fungicyd "Fitover".Stabilna odmiana: "Katedra".Mączniakowe gruszkiGrzyby prażone przenoszą mączniaka. Manifestacje choroby są bardzo charakterystyczne, w przeciwieństwie do innych chorób. Pojawienie się mączniaka prawdziwego w postaci białej mączystej płytki można zaobserwować wraz z pojawieniem się młodych liści na biała płytka zaczyna nabierać czerwonego koloru, a wkrótce chore liście i kwiatostany więdną i młodych pędów – to prawdziwa katastrofa, atakują je całe kolonie tych zapobiegania i kontroli:Wysuszone i chore gałęzie i liście są natychmiast usuwane, a następnie spalane, aby nie rozprzestrzeniać infekcji. Bardzo skuteczne jest okresowe stosowanie preparatów "Fundazol" i "Sulphite".Istnieją także sposoby na zwalczanie mączniaka prawdziwego na traktować drzewa z mączniaka prawdziwego, przygotowuje się specjalne rozwiązanie. Do 10 litrów wody dodaj 50 gramów sody kalcynowanej i 10 gramów mydła w jest również użycie słabego, 1% roztworu nadmanganianu potasu, który jest spryskiwany "Moskwiczki" i "Duhmyanaya" są uważane za odporne odmiany na chorobę z mączniakiem prawdziwym. Również dobra jest odmiana "Styczeń".Rdza liści z gruszkiRdza liści jest chorobą tak poważną, że może nawet zniszczyć gruszkę. Rdza jest wywoływana przez grzyby Gymnosporangium bardzo interesujące, że do życia i rozmnażania ten grzyb używa dwóch roślin: gruszki i jałowca. Zimowe grzyby czekają w krzaku jałowca, a wraz z nadejściem wiosny osiedlają się na tych grzybów z łatwością zniszczą całą gruszę. Konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie walki z choroby:Osadzając się na jałowcu rdza dotyka dosłownie wszystkich części rośliny. Najczęściej ta choroba dla jałowca jest przewlekła. Uszkodzenia na krzaku manifestują się jako rany i obrzęki. A duże galaretowate pomarańczowe pędy to grzybnia posadzona na z nadejściem wiosennego gorąca, w deszczową pogodę, zarodniki tego grzyba przenoszą się na gruszkę. Zakażenie szybko rozprzestrzenia się i zaraża liście i liściach gruszki pojawia się czerwona plama o zaokrąglonym kształcie. Plamy pojawiają się wkrótce po kwitnieniu grusz, zwykle pod koniec rozprzestrzeniając się, w połowie lata choroba może dotknąć prawie wszystkich liści. Następnie na plamkach pojawiają się kropki w kolorze czarnym. Choroba osiąga największy rozwój do jesieni, kiedy zaczerwienią się czerwone plamy, a kiełki wydostaną się na tych procesach żyją zarodniki grzybów, które następnie szukają kolejnego krzaka jałowca, aby powtórzyć cały krąg z początkiem sposobem zapobiegania tej chorobie na gruszy jest wyeliminowanie źródła infekcji. Aby to zrobić, należy wyciąć i zniszczyć chore części radzić sobie z rdząNajpierw należy usunąć wszystkie zainfekowane części rośliny. Przycinaj gałęzie na żywo, 10 centymetrów poniżej bolącego miejsca należy czyścić nożem do zdrowego traktuje się ostrożnie 5% roztworem siarczanu miedzi do miejsce cięcia jest obrabiane za pomocą baru drugie, wraz z początkiem wiosny, rozpylany jest płyn Bordeaux, 1% roztwór. Zamiast tego można zastosować tlenochlorek opryskiwanie przeprowadza się na początku kwitnienia, a tydzień później powtarza się opryskiwanie. Dziesięć dni później przeprowadza się ostatnie, czwarte jest także natryskiwanie roztworu siarczanu miedzi zamiast Bordeaux. Policz 10 litrów wody 50 mililitrów powinni również stosować napar z jesionu drzewnego. Przygotowuje się go w następujący sposób: 500 litrów popiołu dodaje się do 10 litrów wody i nalega na dwa gruszek odpornych na rdzę: "Nanaziri", "Suniani", "Chizhovka".Bakteryjne oparzenie gruszkiNajczęstszą przyczyną powstawania czarnych liści w gruszach jest oparzenie bakterii granatów. Choroba jest bardzo niebezpieczna dla takich pozbyć się choroby tylko dzięki kompleksowemu podejściu. Wzbudnik bakterii jest transportowany przez owady, rozprzestrzenia się podmuchami wiatru i deszczu przez choroby:Pierwsze oznaki choroby można zauważyć, gdy gruszka zacznie kwitnąć. Kwiaty więdną, zmieniają kolor, a liście stają się czarne i kwiatostan szybko traci swój wygląd, staje się brązowy i pomarszczony. Drzewo zaczyna się oddzielać i umierać z bakteryjne szybko się rozprzestrzenia. Osłabione i młode drzewa mogą szybko umrzeć. Silniejszy i zdrowszyrośliny nie mogą przynosić owoców przez kilka lat i dopiero wtedy ich funkcje zostaną leczyćChore gałęzie muszą natychmiast zostać amputowane. Wyciąć go w żywych, biorąc kolejne 20 centymetrów żywej pędy są niszczone od strony. Wszystkie narzędzia robocze po obchodzeniu się z chorą rośliną są niezmiennie traktowane w roztworze ludoweNiektórzy ogrodnicy stosują następującą metodę leczenia: smaruj rany gruszki roztworem antybiotyku. Aby to zrobić, 2,5 tabletki ryfampicyny lub gentamycyny rozcieńcza się w litrze wody i ostrożnie traktuje lekarstwo służy do rozpylenia całej rośliny. Wiosną wszystkie drzewa w ogrodzie są traktowane płynem cały okres wegetacji należy wydać 8-9 na drzewie można leczyć fungicydami. W tym celu odpowiedni jest 1% siarczan miedzi i 0,7% siarczanu wideo: Grusza – zwalczanie grzybów sadzakowych. Uprawa gruszki. Choroby gruszy. Lilek Zapaleniec Posty: 474 Rejestracja: wt wrz 30, 2014 9:43 pm Lokalizacja: Warszawa, Wawer Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #1 Post autor: Lilek » śr wrz 30, 2015 10:54 pm Cześć. W niedziele po południu razem z rodzinką wybraliśmy się do lasu na grzyby. Wiadomo po południu w okolicach warszawy to można się co najwyżej przejść, ale cel jakiś był. Kilka grzybków udało się znaleźć w tym kilka "kani", tak przynajmniej twierdziła moja Żona, ja mówiłem wyrzuć to nie wiadomo co to jest. Tak czy inaczej "kanie" trafiły do domu i tak przeleżały do dzisiaj usłyszałem od Żony: jak chcesz to w "kaniach" są robaki to możesz dać rybkom ja dałam kilka to neonki się o nie biły, ale ja nie mam czasu. Zrobiłem jak przykazała Żona. Faktycznie neonki biły się o małe białe robaczki, a i u pielęgniczek znalazły wzięcie. Miałem małe obawy bo razem z robaczkami do akwarium trafiło trochę resztek grzybków, ale mineło parę godzin a rybki pływają zadowolone brzuszki nie spuchnięte, radość w oczach i oczekiwanie na kolację. Tak więc spokojnie mogę polecić robaczki z "kani" a i myślę że z innych grzybków również. Pozdrawiam. ubik Zapaleniec Posty: 473 Rejestracja: ndz kwie 19, 2015 11:39 pm Lokalizacja: Warszawa Na imię mam: Prosimir Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #2 Post autor: ubik » czw paź 01, 2015 1:14 am Czas zarządzić cykliczne grzybobranie fawy Lilek pisze:Kilka grzybków udało się znaleźć w tym kilka "kani" Kanie i zajączki to jedyne co można znaleźć na obecną chwile w lesie. Nawet na poligonie nie ma grzybów! (tak rzekł pijaczek w autobusie;) Z tymi robakami to dobra nowina. Larwami moli (i pewnie molami) też można karmić w razie co. zorbek Zapaleniec Posty: 448 Rejestracja: pt gru 07, 2012 11:21 pm Lokalizacja: Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #3 Post autor: zorbek » czw paź 01, 2015 6:39 am Czy dobry to pomysł to czas pokaże. Nie wiesz co ten robal w sobie ma, i może wyjść że podawanie jest tak samo ryzykowne jak podawanie dzikich robaków. ---------------------------- Pozdrawiam Mariusz rudy1986 Guru Posty: 2966 Rejestracja: śr kwie 06, 2011 9:57 pm Telefon: 531694684 Lokalizacja: Goclaw/Legionowo Na imię mam: Lukasz Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #4 Post autor: rudy1986 » czw paź 01, 2015 7:35 am Ja bym nie ryzykowal. Dlatego np nie podaje sie drewnojadow bo moge przegryzc wewn scianki jelita, trzeba by bylo zobaczyc jakie to robaki zeby nie ryzykowac Lech-u Admin Posty: 21645 Rejestracja: ndz paź 30, 2011 10:22 pm Lokalizacja: Warszawa-Piaseczno Na imię mam: Lech-u Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #5 Post autor: Lech-u » czw paź 01, 2015 8:21 am Polecam także robaki ze starej kiełbasy. Przepis: kładziemy kiełbasę na widoku. Prowokujemy nią muchę do złożenia jajek. Czekamy kilka dni i mamy fantastyczne białe robaczki dla naszych ryb. Tylko trochę szkoda kiełbasy... Władek Pompka Fanatyk Posty: 1449 Rejestracja: sob gru 06, 2008 11:14 pm Lokalizacja: Warszawa, Białołęka Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #7 Post autor: Władek Pompka » czw paź 01, 2015 9:20 am Rudy ma rację, mam drewnojady i mączniki, spokojnie dają sobie radę z pokruszoną karmą dla psów. Moim jedynym, a zarazem najlepszym przyjacielem jest współżyjący ze mną tasiemiec, którego regularnie dokarmiam. Lilek Zapaleniec Posty: 474 Rejestracja: wt wrz 30, 2014 9:43 pm Lokalizacja: Warszawa, Wawer Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #8 Post autor: Lilek » czw paź 01, 2015 10:04 am Jeśli ktoś ma obawy to niech nie daje. Ja opisuje w dziale o żywieniu co podaje swoim rybciom. Jadły juz robaki z zielonego groszku i nic im nie było jedynie zachwyt . Jeśli coś im będzie w najbliższych dniach na pewno o tym napisze. rudy1986 Guru Posty: 2966 Rejestracja: śr kwie 06, 2011 9:57 pm Telefon: 531694684 Lokalizacja: Goclaw/Legionowo Na imię mam: Lukasz Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #9 Post autor: rudy1986 » czw paź 01, 2015 11:45 am Lilek pisze: Jadły juz robaki z zielonego groszku i nic im nie było jedynie Gad lub inne zwierze zje 10x robaka a za 11 cos sie stanie:P tak pisze tylko ku przestrodze Miro Arcymistrz Posty: 4904 Rejestracja: ndz sty 13, 2013 8:29 pm Lokalizacja: Centrum Płeć: Re: Robaki z niedzielnych grzybów #10 Post autor: Miro » czw paź 01, 2015 12:15 pm Dzisiaj znaleziony w Ogrodzie Saskim ! Wracając do tematu Można podawać rybą robaki ale z tych grzybów ; "Krótkoterminowe efekty psychiczne po zażyciu dawki grzybów rozluźnienie dobry nastrój nasilenie już istniejących odczuć (głębsze odczuwanie) zaostrzenie zmysłów wizualne halucynacje zniekształcenie lub czasami całkowita zmiana spostrzegania czasu i przestrzeni, kolorów i dźwięków (efekty charakterystyczne dla doświadczenia psychodelicznego) nagły przypływ kreatywnych myśli " onclick=" false; Dein Robaki z niedzielnych grzybów #11 Post autor: Dein » czw paź 01, 2015 12:18 pm Ja tam daję i wołki i larwy z grzybów i owoców, mole, wełnowce, komary, muszki, mszyce wprost z liścia, gąsienice, które przyłapię na moich ulubionych roślinkach. Większe co najwyżej kroję. Bardziej się niepokoję, dając ochotkę i ogórka, bo nawiedzam się, że pryskany. Lech-u Admin Posty: 21645 Rejestracja: ndz paź 30, 2011 10:22 pm Lokalizacja: Warszawa-Piaseczno Na imię mam: Lech-u Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #12 Post autor: Lech-u » czw paź 01, 2015 1:14 pm miro pisze:Można podawać rybą Można podawać rybom... Chyba, że chce podawać robaki za pomocą ryby, wtedy Twoje zdanie jest poprawne. Ja też daję różne robactwo. Pająki są dość dobrym pokarmem i łatwo dostępnym. Takie ogrodowe. Lilek Zapaleniec Posty: 474 Rejestracja: wt wrz 30, 2014 9:43 pm Lokalizacja: Warszawa, Wawer Płeć: Robaki z niedzielnych grzybów #13 Post autor: Lilek » czw paź 01, 2015 5:29 pm Miro przepraszam Cię bardzo, ale ty to opisałeś dobrą impreze . Czerwone robaki w domu - Zmorsznik czerwony Zmorsznik czerwony jest szkodnikiem drewna żerującym w drewnie zawilgoconym i nadpsutym przez grzyby. Gdzie występuje zmorsznik czerwony Zmorsznik czerwony występuje w Europie i na Syberii. W Polsce spotykany jest on głównie w drzewostanach sosnowych. Rzadziej pojawia się on w innych drzewostanach iglastych. Jakie drewno atakuje zmorsznik czerwony Żerowanie zmorsznika czerwonego odbywa się w martwym drewnie drzew iglastych. Przede wszystkim są to pniaki i leżanina. Żerowanie zmorsznika czerwonego może odbywać się również w wkopanych w ziemie lub stykających się z nią elementach konstrukcji drewnianych takich jak wieże przeciwpożarowe, słupy i legary. Najczęściej atakowane przez zmorsznika czerwonego jest drewno zagrzybione, które zostało ścięte co najmniej dwa lata wcześniej. Często zdarza się, że zmorsznik czerwony zasiedla drewno silnie zawilgocone, które w chwili zasiedlania go przez zmorsznika nie zostało jeszcze porażone przez grzyby na przykład pale mostowe. Minimalna wilgotność drewna przy której może odbywać się rozwój larw zmorsznika czerwonego wynosi 20 %. Biologia szkodnika, czyli jak wygląda zmorsznik czerwony Osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego mają od 10 do 21 milimetrów długości. Pokrywy zmorsznika czerwonego są lekko ukośnie wycięte na końcu. Wystaje spod nich zewnętrzny koniec. Rozróżnienie od siebie samców i samic zmorszników czerwonych jest bardzo proste ponieważ różnią się one pomiędzy sobą ubarwieniem. Przedplecze samców jest czarne podczas gdy ich pokrywy żóżłte lub żółtobrunatne. Sporadycznie zdarza się, że kolor pokryw samców jest bliski czarnemu. Przedplecze samic jest czerwone, choć sporadycznie zdarza się, że jest ono żółtobrunatne. Pokrywy samic są zawsze czerwone. Samice rozpoznać można również po końcówce pokładełka wystającej poza odwłok. Rójka zmorsznika czerwonego Rójka zmorsznika czerwonego odbywa się za dnia. Trwa ona od czerwca do września. Intensywność rójki największa jest podczas dni w których temperatura powietrza jest najwyższa. Pojedyncza samica może zmorsznika czerwonego może złożyć do 700 jaj. Składane są one przez nią w szparach w drewnie. Mogą być one składane pojedynczo lub po kilka sztuk. Jaja zmorsznika czerwonego są zółtawe, gładkie i wydłużone. Ich wymiary to 1 na 0,5 milimetra. Po kilkunastu dniach wylęgają się z nich larwy. Larwy zmorsznika czerwonego Larwy zmorsznika czerwonego są żółtawe lub białe. Osiągają do 35 milimetrów długości. Ich głowa jest wyraźnie wyodrębniona. Szerokość głowy larw zmorsznika czerwonego jest mniejsza od przedplecza. Na górnej stronie obie części puszki głowowej stykają się ze sobą. Przedplecze lśniące i gładkie. W części nasadowej jest ono zabarwione na żółto. Na pierwszych siedmiu pierścieniach odwłoka znajdują się poduszki ruchowe. Składają się one z dwóch poprzecznych rzędów brodawek, które otoczone są przez dwa owalne również złożone z brodawek pierścienie. Na siódmym pierścieniu odwłoka układ brodawek jest inny. Znajduje się na nim tylko jeden pierścień i pojedynczy rząd brodawek. Początkowo żerowanie larw odbywa się w bielastej części drewna. Dopiero później przenosi się ono również do części twardzielowej. Chodniki drążone przez larwy zmorsznika czerwonego mają owalny przekrój. Wypełnione są one mieszanka składającą się z ekskrementów, wiórków i mączki drzewnej. Wygląd ekskrementów zmienia się wraz z rozwojem larw zmorsznika czerwonego. W przypadku młodych larw zmorsznika czerwonego mają one kształt walcowaty, a w przypadku larw starszych stają się one bardziej kuliste. Na końcu chodnika drążonego przez larwy zmorsznika czerwonego znajduje się kolebka poczwarkowa. Znajduje się ona na głębokości wynoszącej od 5 do 20 milimetrów pod powierzchnią drewna. Zazwyczaj kolebki te położone są równolegle do powierzchni drewna. Wymiary kolebek to 25 na 6 na 12 milimetrów. Pomiędzy chodnikiem, a kolebką znajduje się ścianka złożona z grubych wiórków. Poczwarki zmorsznika czerwonego są białe z żółtawym odcieniem. Mają one od 15 do 22 milimetrów długości. Na końcu odwłoka poczwarki zmorsznika czerwonego znajdują się szeroko rozstawione, parzyste kolce. Na ósmym tergicie jej odwłoka znajduje się poprzeczny rząd w skład którego wchodzi od 4 do 8 kolców. Stadium poczwarki zmorsznika czerwonego trwa od dwóch do trzech tygodni. Po przeobrażeniu się osobniki dorosłe jeszcze przez tydzień przebywają wewnątrz kolebki poczwarkowej. Po tygodniu opuszczają one przez wygryzione przez siebie koliste otwory wylotowe o średnicy wynoszącej od 4 do 8 milimetrów. Cykl rozwojowy zmorsznika czerwonego trwa od 2 do 3 lat. W wyjątkowo sprzyjających warunkach rozwój zmorsznika czerwonego może trwać rok. Zniszczenia drewna powodowane przez zmorsznika czerwonego Zmorsznik czerwony znacząco skraca okres użytkowania drewnianych konstrukcji w których odbywa się jego żerowanie.